Andrea Palladio (/pəˈlɑːdioʊ/ pə-LAH-dee-oh, Itali: [anˈdrɛːa palˈlaːdjo]; 30 November 1508 – 19 Ogos 1580) ialah seorang arkitek Renaissance yang bergiat di Republik Venezia. Beliau dikenal atas karyanya seni bina megah bergaya Rom.[2] Beliau juga menulis buku bertajuk I quattro libri dell'architettura ("Empat Buku Seni Bina", 1570), suatu buku berkenaan teori-teori penting tentang seni bina Renaissance.[2] Buku tersebut merupakan salah satu buku-buku seni bina yang paling berpengaruh di dunia.[3] Kemuncak pengaruh Palladio berlaku pada abad ke-18 ketika zaman Kebangkitan Klasik (Classical Revival) terjadi dan mengakibatkan idea Palladianisme menyebar hingga ke Eropah dan Amerika.[3] Gaya seni bina Palladio yang paling sering ditiru ialah teknik gerbang yang disangga turus-turus kecil dan diapit dengan turus-turus yang lebih besar.[2]